Αμπαρώστε τα σπίτια σας, έρχονται πειρατές...

Αν κάτι πρέπει να παραδεχτούμε για το ρόλο του υπουργείου Οικονομικών κατά την περίοδο της κρίσης, είναι ότι δεν μας έχει αφήσει να πλήξουμε ούτε λεπτό. Μετά από δεκάδες προχειρογραμμένα νομοσχέδια, αμέτρητες -προκλητικές για το κοινό αίσθημα- εγκυκλίους και συμπεριφορές Αντουανέτας, το τελευταίο εύρημα είναι η έφοδος σε σπίτια φορολογουμένων χωρίς τη συνοδεία δικαστικών αρχών.
Αν κάποιος δεν ξέρει τι γίνεται στην Ελλάδα, θα θεωρήσει ότι η Κυβέρνηση εξάντλησε όλα τα διαθέσιμα μέτρα πάταξης της φοροδιαφυγής και ανακινώντας το θέμα επιχειρεί απλώς να...
τελειοποιήσει το στεγανό φορολογικό σύστημα που έχει εγκαταστήσει. Για όλους εμάς τους υπόλοιπους, και η συγκεκριμένη περίπτωση μοιάζει με κακοστημένη φάρσα. Μιλάμε για την ίδια πολιτική ηγεσία που δεν τολμά να αγγίξει πολύκροτες υποθέσεις φοροδιαφυγής, μιλάμε για τους ίδιους πολιτικούς που επί χρόνια «προστάτευαν» τους «αμελείς» ψηφοφόρους τους, μιλάμε τελικά και για τον ίδιο μηχανισμό που έκανε το «λάδωμα» επιστήμη για δεκαετίες.
Ήταν η έφοδος στα σπίτια αυτό που χρειαζόταν τελικά το σύστημα για να δουλέψει αποτελεσματικά; Στο κάτω κάτω αν υπάρχουν αποχρώσες ενδείξεις ότι κάποιος πολίτης φοροδιαφεύγει, οι ελεγκτικοί μηχανισμοί μπορούν να ζητήσουν τη συνδρομή των δικαστικών αρχών, να εκδώσουν ένταλμα και να ψάξουν ανενόχλητοι όσο θέλουν. Η απειλή της αιφνίδιας εισβολής έχει μόνο στόχο να φοβερίσει τους φορολογούμενους. Να τους θυμίσει πόση ισχύ έχει ο ελεγκτής και να τους αναγκάσει να συμμορφωθούν.
Διότι αν ο τελικός στόχος είναι να εισβάλλουν πραγματικά στα σπίτια και να αναζητούν οτιδήποτε μοιάζει με προϊόν (οικονομικού) εγκλήματος, τότε μιλάμε για ένα πάρτι ασυδοσίας και για μοναδικές ευκαιρίες διαφθοράς face to face. Χωρίς την παρουσία δικαστικών αρχών…
«Έτσι γίνεται στην Αμερική»! Ήταν η πρώτη γραμμή άμυνας των εμπνευστών αυτής της νοσηρής ιδέας που ζήτησαν τη γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Με μια διαφορά. Στην Αμερική το σύστημα είναι καλά οργανωμένο και εν γένει δίκαιο. Αν υπάρξει περιστατικό διαφθοράς και γίνει αντιληπτό, ο Υπάλληλος ξέρει πολύ καλά τι θα ακολουθήσει. Από αυτό -δε- που θα ακολουθήσει, δεν τον σώζει ούτε «μπάρμπας στην Κορώνη». Εδώ, σε μια χώρα φορολογικό ξέφραγο αμπέλι ακόμη και «επίορκοι» θα κληθούν να ελέγχουν κατ’ οίκον;
Η κοινωνία βρίσκεται ούτως η άλλως σε αναβρασμό, αλλά τα χτυπήματα έρχονται αλλεπάλληλα. Ο ΕΝΦΙΑ δεν έχει ακόμη ξεκαθαρίσει και το «βρές το λάθος» συνεχίζεται. Ωστόσο ήδη η επόμενη έκπληξη έρχεται να εξοργίσει τους πολίτες. Πλέον, το ασύδοτο κράτος δεν περιορίζεται σε προσωπικά δεδομένα και λογαριασμούς αλλά μπαίνει στο ίδιο το σπίτι των φορολογούμενων για να δει μήπως κάποιος έκρυψε μερικά χιλιάρικα στο στρώμα. Παραβιάζει έναν πολύ προσωπικό χώρο. Και πρόκειται για τους ίδιους φορολογούμενους που σήκωσαν μεγάλο βάρος της κρίσης. Τους ελεύθερους επαγγελματίες. Ακόμη και αν δεν είχε κανείς σκοπό να εφαρμόσει τέτοιες πρακτικές και μόνο ανακινώντας ένα τέτοιο θέμα, είναι σαν να θέλει να βλάψει την Κυβέρνηση στην οποία συμμετέχει…


Πηγή