Μου λέν” αν φύγω από τον κύκλο θα χαθώ,
στα όριά του μοναχά να γυροφέρνω
και πως ο κόσμος είν’ ανήμερο θεριό
κι όταν δαγκώνει, εγώ καλά είναι να σωπαίνω
Μου λέν”, αν φύγω πιο ψηλά, θα ζαλιστώ
καλύτερα στη λάσπη εδώ μαζί τους να κυλιέμαι
και πως, αν θέλω περισσότερα να δω,
σ’ ένα καθρέφτη μοναχός μου να κοιτιέμαι
Κι όταν φοβούνται πως μπορεί να τρελαθώ,
μου λέν” να πάω κρυφά κάπου να κλάψω και να θυμάμαι,
πως αυτό το σκηνικό είμαι μικρός,
πολύ μικρός για να τ’ αλλάξω
Μα εγώ μ’ ένα άγριο περήφανο χορό
σαν αετός πάνω απ’ τις λύπες θα πετάξω
Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου