Η απόφαση του πρωθυπουργού να προχωρήσει σε δημοψήφισμα δέχεται μαζικά πυρά. Και για την επιλογή του χρόνου και για την χρησιμότητά της σ΄ ότι έχει να κάνει με τα εθνικά συμφέροντα.
Ποιες επιλογές είχε ο Τσίπρας και η Ελλάδα;
Για να τα βάλουμε σε μια σειρά και ο καθένας με βάση τη λογική ας βγάλει τα συμπεράσματά του:
Όπως πολύ εύστοχα γράφει σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε στο mignatiou.com ο Νίκος Σταματάκης:
“o αιφνιδιασμός και η έκπληξη στο Βερολίνο και τις Βρυξέλλες ήταν απόλυτος. Δεν θά 'πρεπε όμως να είναι έτσι, εάν οι Ευρωπαίοι ηγέτες ήταν πράγματι ηγέτες και όχι αλλοπρόσαλλοι έφηβοι και λογιστές χαμηλού επιπέδου. Οι διαπιστώσεις αυτές δεν ανήκουν στο γράφοντα αλλά στον νομπελίστα οικονομολόγο Πολ Κρούγκμαν ο οποίος – ανάμεσα σε πολλούς άλλους διαπρεπείς σχολιαστές και στις δυο πλευρές του Ατλαντικού – κυριολεκτικά ξεφτιλίζει την τακτική των «θεσμών» – του ΔΝΤ συμπεριλαμβανομένου”…
Έχουν ευθύνες οι δανειστές για το σημείο που έχουμε φθάσει; Τεράστιες! Να επιμένεις σε μια συνταγή που αποδεδειγμένα έχει αποτύχει σημαίνει είτε ότι είσαι παρανοϊκός ,είτε έχεις άλλους στόχους. Παρανοϊκοί οι δανειστές δεν είναι. Είναι όμως άπληστοι από τη μία και από την άλλη είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι στόχος είναι η απόλυτη υποταγή των εθνικών κυβερνήσεων ακόμη κι αν έχουν εκλεγεί από τους ψηφοφόρους τους για να διαφοροποιηθούν. Τι θα μπορούσαν να κάνουν οι “θεσμοί” αν πράγματι το θέμα που τους ενδιέφερε ήταν το οικονομικό ζήτημα της Ελλάδας κι όχι το πολιτικό;
Θα επικαλεστούμε ξανά το άρθρο του κ.Σταματάκη:
“Εάν οι «θεσμοί» ήθελαν να φέρουν τον Αλέξη Τσίπρα σε δύσκολη θέση θά ΄πρεπε να αποδεχτούν με μικρές τροποποιήσεις την «αιματηρή» πρότασή του για περίπου 8 δις περικοπών, την οποία οι ίδιοι υποδέχτηκαν τη Δευτέρα με πολύ θετικά σχόλια. Και θά ‘πρεπε παράλληλα να κάνουν αυτό που ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών Τζακ Λιού του ζητούσε ως «καθήκον» τους ακόμα και χθες, να προσφέρουν δηλαδή στην Ελλάδα κάποια συγκεκριμένη υπόσχεση για περικοπή του χρέους και ένα σοβαρό επενδυτικό πρόγραμμα. Αντί αυτού, συμπεριφερόμενοι απρεπέστατα και εκτός κάθε πολιτικής και οικονομικής λογικής, απαίτησαν με μορφή τελεσιγράφου περικοπές πλέον των 12 δις ευρώ. Η κα Μέρκελ μάλιστα επέμεινε επαναλαμβάνοντας ανερυθρίαστα τη λέξη «γενναιόδωρη» για την τελική πρόταση των θεσμών 5 φορές (!) στην συνέντευξη τύπου της Παρασκευής… Έδειξαν με άλλα λόγια ότι σκοπός τους δεν είναι η λύση του προβλήματος, αλλά η ταπείνωση και η εξαθλίωση του ελληνικού λαού.”
Και για να απαντήσουμε στο ερώτημα πόσο “αγαθές” είναι οι προθέσεις των δανειστών και ειδικά των Γερμανών μερικά γεγονότα που δεν μπορούν να αμφισβητηθούν όπως τα παραθέτει στο άρθρο του ο κ.Σταματάκης:
1) Γνωρίζει κανείς, αγαπητοί αναγνώστες, που πήγαν τελικά τα πολλά δις που είχαν παρκάρει οι Ρώσοι και άλλοι μεγιστάνες σε κυπριακές τράπεζες πριν την στοχευμένη καταστροφή της μεγαλονήσου από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς; Σωστά το μαντεύσατε, κυρίως στην Γερμανία.
2) Γνωρίζει κανείς ποιος είναι ο ιδιοκτήτης των περισσότερων ξενοδοχείων στην Τουρκία, την ίδια στιγμή που οι Ευρωπαίοι δήθεν «εταίροι» μας πρότειναν στην τελική τους πρόταση να βάλουν ΦΠΑ 23% στα ελληνικά ξενοδοχεία και την εστίαση; Πολύ σωστά και πάλι, ανήκουν σε γερμανικά συμφέροντα…
3) Γνωρίζει κανείς γιατί οι «θεσμοί» επιμένουν να βάλουν στην ελληνική ναυτιλία φορολογία μεγαλύτερη από αυτή που ισχύει στην Ολλανδία και τη Γερμανία; Μια πρόσφατη είδηση που πέρασε στα ψιλά το εξηγεί: Η μεγάλη ελληνική εφοπλιστική εταιρία Navios Maritime αγόρασε από γερμανική τράπεζα αντί χαμηλού τιμήματος 24 πλοία που ανήκαν σε χρεοκοπημένες γερμανικές εταιρείες… Οι Γερμανοί πριν 10-15 χρόνια ξέχασαν ότι κατάγονται από τη Μογγολία και θέλησαν να γίνουν θαλασσινοί… Πήραν λοιπόν φτηνά δάνεια από τις τράπεζές τους και έφτιαξαν στα ναυπηγεία τους ολόκληρο στόλο για να «πετάξουν τους Έλληνες (και τους Νορβηγούς) από τη μέση»… Βλέπετε, όντας οι αιώνιοι ρατσιστές, θεωρούν τους εαυτούς ανώτερους σε όλα… Για 2-3 χρόνια κάτι πήγαν να καταφέρουν, αλλά μόλις η παγκόσμια οικονομία το 2008 βυθίστηκε σε βαθιά ύφεση, οι Γερμανοί «εφοπλιστές του γλυκού νερού» άρχισαν να χρεοκοπούν – οδηγώντας μάλιστα μεγάλες γερμανικές τράπεζες στη χρεοκοπία!!.. Τεράστια ποσά χάθηκαν… Ενώ οι Έλληνες εφοπλιστές, μαθημένοι στις φουρτούνες, έκαναν την κρίση ευκαιρία και τους αγόρασαν τα γερμανικά πλοία «μπιρ παρά»… Εκδίκηση λοιπόν επιδιώκουν οι Γερμανοί…”
Εμείς δεν θα προσθέσουμε τι έχουν κάνει στο χώρο των ελληνικών εξοπλισμών οι Γερμανοί. Έχουν γραφτεί κατ΄ επανάληψη και είναι γνωστά.
Τίποτα απ΄ όλα αυτά δεν σβήνει τα λάθη και τις ανακολουθίες της ελληνικής κυβέρνησης. Στην οποία άπαντες οφείλουμε να ασκούμε κριτική και να της ζητάμε το λόγο. Διαμορφώνεται όμως τα τελευταία 24ωρα ένα κλίμα νοσηρό μέσα από το οποίο σχεδόν…θυματοποιούνται οι θύτες της καταστροφής του οράματος που λεγόταν Ενωμένη Ευρώπη.
Έχουμε μεγάλο μερίδιο ευθύνης γιατί δεν επιλέξαμε μόνοι μας να διορθώσουμε τα λάθη δεκαετιών.
Έχουμε τεράστιες ευθύνες που ακόμη κι όταν δεχθήκαμε να μπούμε υπό καθεστώς ομηρείας πάλι δεν κάναμε γρήγορα όσα έπρεπε να κάνουμε.
Αλλά μην φθάσουμε στο σημείο να πιστέψουμε ότι οι Ευρωπαίοι “ηγέτες” -εντός πολλών εισαγωγικών- θέλουν πράγματι “το καλό μας”.
Πέντε ολόκληρα χρόνια ζούμε την “προσπάθειά” τους και τα “αποτελεσματά” της.
Ας είμαστε λοιπόν ψύχραιμοι, ρεαλιστές και πάνω απ΄ όλα ενωμένοι.
Γιατί ο διχασμός έχει βγει ήδη από τη γωνία και μας κλείνει το μάτι. Ξανά…
Ποιες επιλογές είχε ο Τσίπρας και η Ελλάδα;
Για να τα βάλουμε σε μια σειρά και ο καθένας με βάση τη λογική ας βγάλει τα συμπεράσματά του:
Όπως πολύ εύστοχα γράφει σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε στο mignatiou.com ο Νίκος Σταματάκης:
“o αιφνιδιασμός και η έκπληξη στο Βερολίνο και τις Βρυξέλλες ήταν απόλυτος. Δεν θά 'πρεπε όμως να είναι έτσι, εάν οι Ευρωπαίοι ηγέτες ήταν πράγματι ηγέτες και όχι αλλοπρόσαλλοι έφηβοι και λογιστές χαμηλού επιπέδου. Οι διαπιστώσεις αυτές δεν ανήκουν στο γράφοντα αλλά στον νομπελίστα οικονομολόγο Πολ Κρούγκμαν ο οποίος – ανάμεσα σε πολλούς άλλους διαπρεπείς σχολιαστές και στις δυο πλευρές του Ατλαντικού – κυριολεκτικά ξεφτιλίζει την τακτική των «θεσμών» – του ΔΝΤ συμπεριλαμβανομένου”…
Έχουν ευθύνες οι δανειστές για το σημείο που έχουμε φθάσει; Τεράστιες! Να επιμένεις σε μια συνταγή που αποδεδειγμένα έχει αποτύχει σημαίνει είτε ότι είσαι παρανοϊκός ,είτε έχεις άλλους στόχους. Παρανοϊκοί οι δανειστές δεν είναι. Είναι όμως άπληστοι από τη μία και από την άλλη είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι στόχος είναι η απόλυτη υποταγή των εθνικών κυβερνήσεων ακόμη κι αν έχουν εκλεγεί από τους ψηφοφόρους τους για να διαφοροποιηθούν. Τι θα μπορούσαν να κάνουν οι “θεσμοί” αν πράγματι το θέμα που τους ενδιέφερε ήταν το οικονομικό ζήτημα της Ελλάδας κι όχι το πολιτικό;
Θα επικαλεστούμε ξανά το άρθρο του κ.Σταματάκη:
“Εάν οι «θεσμοί» ήθελαν να φέρουν τον Αλέξη Τσίπρα σε δύσκολη θέση θά ΄πρεπε να αποδεχτούν με μικρές τροποποιήσεις την «αιματηρή» πρότασή του για περίπου 8 δις περικοπών, την οποία οι ίδιοι υποδέχτηκαν τη Δευτέρα με πολύ θετικά σχόλια. Και θά ‘πρεπε παράλληλα να κάνουν αυτό που ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών Τζακ Λιού του ζητούσε ως «καθήκον» τους ακόμα και χθες, να προσφέρουν δηλαδή στην Ελλάδα κάποια συγκεκριμένη υπόσχεση για περικοπή του χρέους και ένα σοβαρό επενδυτικό πρόγραμμα. Αντί αυτού, συμπεριφερόμενοι απρεπέστατα και εκτός κάθε πολιτικής και οικονομικής λογικής, απαίτησαν με μορφή τελεσιγράφου περικοπές πλέον των 12 δις ευρώ. Η κα Μέρκελ μάλιστα επέμεινε επαναλαμβάνοντας ανερυθρίαστα τη λέξη «γενναιόδωρη» για την τελική πρόταση των θεσμών 5 φορές (!) στην συνέντευξη τύπου της Παρασκευής… Έδειξαν με άλλα λόγια ότι σκοπός τους δεν είναι η λύση του προβλήματος, αλλά η ταπείνωση και η εξαθλίωση του ελληνικού λαού.”
Και για να απαντήσουμε στο ερώτημα πόσο “αγαθές” είναι οι προθέσεις των δανειστών και ειδικά των Γερμανών μερικά γεγονότα που δεν μπορούν να αμφισβητηθούν όπως τα παραθέτει στο άρθρο του ο κ.Σταματάκης:
1) Γνωρίζει κανείς, αγαπητοί αναγνώστες, που πήγαν τελικά τα πολλά δις που είχαν παρκάρει οι Ρώσοι και άλλοι μεγιστάνες σε κυπριακές τράπεζες πριν την στοχευμένη καταστροφή της μεγαλονήσου από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς; Σωστά το μαντεύσατε, κυρίως στην Γερμανία.
2) Γνωρίζει κανείς ποιος είναι ο ιδιοκτήτης των περισσότερων ξενοδοχείων στην Τουρκία, την ίδια στιγμή που οι Ευρωπαίοι δήθεν «εταίροι» μας πρότειναν στην τελική τους πρόταση να βάλουν ΦΠΑ 23% στα ελληνικά ξενοδοχεία και την εστίαση; Πολύ σωστά και πάλι, ανήκουν σε γερμανικά συμφέροντα…
3) Γνωρίζει κανείς γιατί οι «θεσμοί» επιμένουν να βάλουν στην ελληνική ναυτιλία φορολογία μεγαλύτερη από αυτή που ισχύει στην Ολλανδία και τη Γερμανία; Μια πρόσφατη είδηση που πέρασε στα ψιλά το εξηγεί: Η μεγάλη ελληνική εφοπλιστική εταιρία Navios Maritime αγόρασε από γερμανική τράπεζα αντί χαμηλού τιμήματος 24 πλοία που ανήκαν σε χρεοκοπημένες γερμανικές εταιρείες… Οι Γερμανοί πριν 10-15 χρόνια ξέχασαν ότι κατάγονται από τη Μογγολία και θέλησαν να γίνουν θαλασσινοί… Πήραν λοιπόν φτηνά δάνεια από τις τράπεζές τους και έφτιαξαν στα ναυπηγεία τους ολόκληρο στόλο για να «πετάξουν τους Έλληνες (και τους Νορβηγούς) από τη μέση»… Βλέπετε, όντας οι αιώνιοι ρατσιστές, θεωρούν τους εαυτούς ανώτερους σε όλα… Για 2-3 χρόνια κάτι πήγαν να καταφέρουν, αλλά μόλις η παγκόσμια οικονομία το 2008 βυθίστηκε σε βαθιά ύφεση, οι Γερμανοί «εφοπλιστές του γλυκού νερού» άρχισαν να χρεοκοπούν – οδηγώντας μάλιστα μεγάλες γερμανικές τράπεζες στη χρεοκοπία!!.. Τεράστια ποσά χάθηκαν… Ενώ οι Έλληνες εφοπλιστές, μαθημένοι στις φουρτούνες, έκαναν την κρίση ευκαιρία και τους αγόρασαν τα γερμανικά πλοία «μπιρ παρά»… Εκδίκηση λοιπόν επιδιώκουν οι Γερμανοί…”
Εμείς δεν θα προσθέσουμε τι έχουν κάνει στο χώρο των ελληνικών εξοπλισμών οι Γερμανοί. Έχουν γραφτεί κατ΄ επανάληψη και είναι γνωστά.
Τίποτα απ΄ όλα αυτά δεν σβήνει τα λάθη και τις ανακολουθίες της ελληνικής κυβέρνησης. Στην οποία άπαντες οφείλουμε να ασκούμε κριτική και να της ζητάμε το λόγο. Διαμορφώνεται όμως τα τελευταία 24ωρα ένα κλίμα νοσηρό μέσα από το οποίο σχεδόν…θυματοποιούνται οι θύτες της καταστροφής του οράματος που λεγόταν Ενωμένη Ευρώπη.
Έχουμε μεγάλο μερίδιο ευθύνης γιατί δεν επιλέξαμε μόνοι μας να διορθώσουμε τα λάθη δεκαετιών.
Έχουμε τεράστιες ευθύνες που ακόμη κι όταν δεχθήκαμε να μπούμε υπό καθεστώς ομηρείας πάλι δεν κάναμε γρήγορα όσα έπρεπε να κάνουμε.
Αλλά μην φθάσουμε στο σημείο να πιστέψουμε ότι οι Ευρωπαίοι “ηγέτες” -εντός πολλών εισαγωγικών- θέλουν πράγματι “το καλό μας”.
Πέντε ολόκληρα χρόνια ζούμε την “προσπάθειά” τους και τα “αποτελεσματά” της.
Ας είμαστε λοιπόν ψύχραιμοι, ρεαλιστές και πάνω απ΄ όλα ενωμένοι.
Γιατί ο διχασμός έχει βγει ήδη από τη γωνία και μας κλείνει το μάτι. Ξανά…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου