Ήρθε στο γραφείο μου ένας φίλος και πάνω στην κουβέντα μου επισήμανε κάτι που με πάγωσε. Κάτι που δεν το είχα σκεφτεί.
Όταν του είπα ότι η επιτήρηση στη χώρα μας θα είναι μέχρι το 2064 (που είναι και οι δόσεις της τρόϊκας) και βλέπουμε, δηλαδή όταν τα παιδιά μας τότε θα είναι παππούδες, μου επισήμανε το εξής:
«Το πρόβλημα για το σύστημα δεν είναι οι επόμενες γενιές, αλλά εμείς σήμερα. Εμάς θέλει να φοβίσει και να ακυρώσει το σύστημα. Εμείς είμαστε η μεταβατική κατάσταση. Εμείς δηλαδή είμαστε εκείνοι που ξέραμε πως ήταν πριν τα πράγματα και ως εκ τούτου, εμείς μπορούμε να δούμε το σκοτεινό μέλλον και γι’ αυτό πρέπει να ακυρωθούμε για να μην αντιδράσουμε.
Αν καταφέρουν να κάμψουν εμάς, το παιχνίδι τελείωσε.
Οι επόμενες γενιές θα το βρίσκουν ως κάτι το φυσιολογικό αυτό που θα γίνεται. Επομένως δεν πρόκειται να αντιδράσουν».
Όταν το συνειδητοποίησα αυτό πάγωσα.
Το συμπέρασμα:
Αν εμείς σήμερα φίλοι μου, εμείς που ξέρουμε τι γίνεται, δεν αντιδράσουμε και δεν πάρουμε τις τύχες στα χέρια μας, τελειώνει οριστικά και η υπόθεση που λέγεται ελληνική ιστορική πορεία.
Ή εμείς εδώ και τώρα θα κρατήσουμε αυτή την ιστορική αλυσίδα του ελληνισμού ή θα την προδώσουμε.
Η ιστορία της χώρας είναι στις πλάτες μας.
Θα γίνουμε άραγε προδότες;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου