Το ιδιαίτερο καθεστώς των παραγωγικών δέντρων στην Ορεινή Νάξο

Στην Ορεινή Νάξο υπήρχε ένα ιδιαίτερο καθεστώς όσον αναφορά τα παραγωγικά δέντρα. Πρόκειται για έναν άγραφο νόμο που χρονολογείται από πολύ παλιά. Ο άγραφος αυτός νόμος λέει πως:
‘’Αν σε ένα κτήμα όπου υπάρχει άγριο δέντρο (αγριλιά, αρουχλάδα ή άλλο ) αυτό το δέντρο το μπολιάσει άλλος από τον ιδιοκτήτη, τότε ο μπολιαστής έχει το δικαίωμα να ιδιοποιηθεί το δέντρο. Ο ιδιοκτήτης μπορεί να πουλήσει ή να προικίσει το κτήμα αλλά το δέντρο και θα συνεχίσει να ανήκει σε αυτόν που το μπόλιασε και δε θα μπορεί ούτε καν να του κόψει κλαδί ο ιδιοκτήτης του κτήματος ‘’.

Ένας παράξενος νόμος που τηρούνταν και τηρείται όμως με ευλάβεια με αποτέλεσμα να υπάρχουν ολόκληρα προβόλια με ελιές, που σε άλλον ανήκει το προβόλι και σε άλλον τα δέντρα. Η μόνη λύση που έμενε στον ιδιοκτήτη του κτήματος ήταν να αγοράσει το παραγωγικό δέντρο.
Χαρακτηριστική είναι η αγοραπωλησία μισής ελιάς σε πρόχειρο συμβόλαιο στη Κόρωνο τον Οκτώβρη του 1867 (εικόνα ):

‘’ελαιοαγωραπωλησία
Οι κάτωθι υπογεγραμμένοι: Γεώργιος Κ. Μανδηλαράς ιδιοκτήτης και ο Ιωάννης Ν. Σπανός πωλητής, πωλεί μισή ελιά που έχει στη τοποθεσία Μάλλια στον Γεώργιο Μανδηλαρά μεθ’ όλων των δικαιωμάτων και κυριότητος γυναικός και κληρονόμων, ο δε αγοραστής αποζημιώνει τον πωλητή 250 δραχμές την αξία της μερίδας της ελιάς και παύει πλέον να έχει κυριότητα από την ελιά που βρίσκεται μέσα στο κτήμα του Γεωργίου Μανδηλαρά.
Κόρωνος 15 Οκτωβρίου 1967 ‘’




Έρευνα επιμέλεια ΟΡΕΙΝΟΣ ΑΞΩΤΗΣ