Η ζωή δεν είναι ούτε μεγάλη, ούτε μικρή.
Η ζωή δεν έχει την ίδια διάρκεια για όλους, δεν ξέρει κανείς πόση θα είναι η διάρκεια της ζωής του και, για αυτούς που έχουν περάσει κάποια ηλικία, η ζωή μάλλον είναι πιο μικρή πια.
Επίσης, η ζωή δεν είναι για χόρταση.
Καταλαβαίνω την πίεση για πάρα πολλούς ανθρώπους στην Ελλάδα σήμερα -εδώ ζω κι εγώ και τα βιώνω τα ίδια με όλους- αλλά μην τρελαίνεστε.
Ζούμε μέσα στην παγκόσμια παράνοια και είναι ΌΛΟ λάθος.
Δηλαδή, είναι όλη η κατάσταση λάθος και πρέπει μέσα σε αυτό το λάθος να...
ζήσεις τη ζωή σου.
Δεν μας ρώτησε κανείς αν θέλαμε να ζήσουμε καπιταλιστικά, ανταγωνιστικά, κερδοσκοπικά και τρώγοντας ο ένας τις σάρκες του άλλου.
Γεννηθήκαμε μέσα σε αυτό. Μας ρίξανε με το ζόρι.
Οπότε, ας μην τρελαινόμαστε κιόλας.
Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να είμαστε υπάκουοι με αυτό που το λάθος προστάζει.
Ανυπάκουοι πρέπει να είμαστε.
Η φάση είναι σταματήστε τη γη να κατέβω.
Κι επειδή η γη αφενός δεν σταματάει και αφετέρου δεν έχει και πουθενά αλλού να πάμε, ας μην τσιμπάμε στην παγκόσμια παράνοια.
Ας ζήσουμε, όπως μπορεί ο καθένας. Και όλοι μαζί γίνεται.
Κι ας σκεφτόμαστε -πού και πού- πως εκατοντάδες εκατομμύρια συνάνθρωποί μας σε όλον τον κόσμο ζουν σε πολύ χειρότερες συνθήκες από εμάς.
Love, Peace and Unity.
Αυτά τα γράφω για να τα διαβάζω κι εγώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου