Βγήκε αυτές τις μέρες ένα απ' τα καθάρματα που θα έπρεπε ήδη να σαπίζουν στην φυλακή, πρώην δοτός πρωθυπουργός και είπε πως είναι "ορατό το ενδεχόμενο νέου μνημονίου".
Έτσι αρχίζουν πάντα όλα. Με μία δήλωση...
Μετά αρχίζουν οι "διευκρινίσεις": "ναι, όχι, τό 'πα αλλά εσείς δεν καταλάβατε", μπορεί να πέσει και καμιά ψιλοδιάψευση όταν το πρόσωπο είναι αρκούντως φαιδρό και ξεφωνημένο.
Μετά, "σοβαροί" καλεσμένοι παρέα με "σοβαρούς" δημοσιογράφους αρχίζουν να το συζητάνε στα κανάλια, στην αρχή κάτι πεντάλεπτα στα δελτία ειδήσεων, μετά ολόκληρες ενημερωτικές εκπομπές, όπου καλούνται και "αναλυτές", οικονομολόγοι, ανασύρονται σχετικά άρθρα του εξωτερικού, και κάνουν και μίνι γκάλοπ στους δρόμους και στις καφετέριες.
Στο μεταξύ η κυβέρνηση διαρρυγνύει τα ιμάτιά της πως δεν υπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο, και πως ούτε που της πέρασε απ' το μυαλό, ενώ η αντιπολίτευση ζητάει εκλογές και σκίζει τα καλσόν της πως δεν θα ψηφίσει τίποτε άλλο εκτός απ' αυτά που τόσα χρόνια έχει ψηφίσει.
Μετά από λίγο καιρό ένας υπουργός επανέρχεται: "υπάρχουν σκέψεις, αλλά ακόμη τις επεξεργαζόμαστε, και θα υπάρξουν και αντίστοιχα μέτρα ελάφρυνσης των πιό αδύναμων".
Γίνεται ο σχετικός σάλος, βγαίνουν στον αέρα και κάτι "διαρροές" με προσχέδια, όλοι το συζητούν πιά ανοιχτά εκτός απ' την κυβέρνηση που τηρεί σιγή ασυρμάτου, μέχρι που: από κάποια χώρα του εξωτερικού, κάποιος κυβερνητικός επίσημος σκάει επίσημα το παραμύθι "είναι καινούργια απαίτηση των δανειστών, αλλά τους διαμηνύσαμε πως δεν θα το δεχτούμε".
Μετά τα πράγματα μπαίνουν τον δρόμο τους.
Οι "θεσμοί" πάνε, έρχονται, απειλούν, προειδοποιούν, χαμογελούν.
Παίρνουν σειρά οι μενουμευρώπηδες, οι καταστροφολόγοι, οι "λογικοί".
Η λάσπη και τα σκ@τά στον ανεμιστήρα, κι όποιον πάρει η μπάλα.
Μετά αρχίζει το κομματικό "μασάζ" απ' τις κομματικές π@υτάνες στους έγκαυλους κυβερνητικούς βουλευτές και υπουργούς που απειλούν ανυπακοή.
Μετά τα πάντα ψηφίζονται και επανερχόμαστε στην αναμονή για νέα δήλωση, και φτού κι απ' την αρχή.
Και στο μεταξύ ο λαός απαθής και μοιραίος βλέπει και ξαναβλέπει το ίδιο έργο κι όλο και ξανασαστίζει με τα ίδια πράγματα, σαν να βλέπει τον Ζήκο για χιλιοστή εξακοσιοστή όγδοη φορά και να ξαναγελάει με τις ίδιες ατάκες που έτσι κι αλλιώς τις έχει μάθει απ' έξω.
Παράσταση και σκηνικό θανάτου με οσμή σαπίλας και βαρεμάρας.
Η κόπια όμως είναι φτιαγμένη από ειδικό υλικό αθάνατο, να μη φθείρεται απ΄ την επανάληψη, σχεδιασμένη από τα χειρότερα καθάρματα και παιγμένη απ΄τους φτηνότερους παλιάνθρωπους, για τα μάτια του πιό ξεπεσμένου λαού.
Ξέρουν πως δεν θα πεθάνουμε από βαρεμάρα.
Θα την προλάβουν τα νέα μνημόνια και τα νέα μέτρα!...
"Ουδέν Σχόλιον"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου