Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

«Αν μπορέσεις να κερδίσεις το λαό κερδίζεις το βασίλειο, αν χάσεις το λαό χάνεις το βασίλειο»

Αυτό είναι ένα απόφθεγμα του Κομφούκιου και κάποιοι στην κυβέρνηση φαίνεται ότι έχουν εντρυφήσει μόνο σε άλλους μεγάλους στοχαστές της ανατολικής φιλοσοφίας και έχουν τη μπάλα.
Φαίνεται ότι η 28η Οκτωβρίου, από εθνική γιορτή τιμής στους πεσόντες, μνήμης για σημαντικά ιστορικά γεγονότα και παραδειγματισμού για τις επόμενες γενιές, μετατρέπεται σιγά – σιγά σε σιδερόφρακτο και στρατοκρατούμενο πανηγύρι για τους πολιτικούς. Οι οποίοι, όταν τολμούν να βγαίνουν από το σπίτι τους, το κάνουν από ανάγκη και πάντα με τη συνοδεία δεκάδων αστυνομικών. Φαίνεται όμως ότι στη δημοκρατία στην οποία δεν υπάρχουν αδιέξοδα, όπως μας...
έμαθαν τόσα χρόνια, για να προστατέψουν τους πολιτικούς χρειάζεται και ο στρατός. Και τι οξύμωρο. Πριν από 72 χρόνια ο ελληνικός στρατός αντιμετώπιζε σθεναρά τους Ιταλούς με νύχια και με δόντια, αλλά σήμερα ο ίδιος στρατός χρησιμοποιείται σαν…. μπράβοι των πολιτικών, σαν σωματοφύλακές τους προκειμένου να αντιμετωπιστεί η οργή του κόσμου.
Θα πει κανείς: Ποια οργή, κάτι Συριζαίοι πικραμένοι είναι, ίσως και κάποιοι τρελαμένοι Χρυσαγίτες, δεν είναι μαζική εκδήλωση της οργής του λαού. Ίσως έτσι είναι τα πράγματα, αλλά το θέμα μας δεν είναι η εξέγερση του κόσμου. Αυτή όταν θα γίνει δε θα αφήσει τίποτε πίσω του.
Το πρόβλημα που μας εξοργίζει όσο τίποτε και θα πρέπει να εξοργίζει κάθε δημοκράτη είναι η εικόνα μιας εθνικής εορτής στην κυριολεξία στρατοκρατούμενης. Κοκκινοσκούφηδες της 71ης αερομεταφερόμενης ταξιαρχίας είχαν παραταχθεί κατά μήκος της παρέλασης στη Θεσσαλονίκη για να προστατέψουν τους επισήμους από πιθανά επεισόδια. Είχαν σχηματίσει μια απροσπέλαστη αλυσίδα προκειμένου να μην πλησιάσει κανείς τους δύσμοιρους και μόνους πολιτικούς. Και με όλο το σεβασμό που έχουμε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αν αυτός, τα μέλη της κυβέρνησης και οι υπόλοιποι πολιτικοί θέλουν να κάνουν πριβέ εορτές ας μας το πουν. Αυτό όμως δεν είναι εθνική εορτή. Είναι εξοργιστικό να βλέπει κανείς το στρατό να κατεβαίνει στους δρόμους. Και δε μιλάμε μόνο για τους φανερούς στρατιώτες καθώς υπήρξαν και εκατοντάδες καμουφλαρισμένοι κι έτοιμοι να επέμβουν.
Άραγε αρέσει στην πολιτική ηγεσία του τόπου να βρίσκεται η δημοκρατία στο γύψο και κανείς να μην το ομολογεί; Να χρησιμοποιούνται οι φαντάροι μας για προστασία των πολιτικών και των διάφορων επισήμων που νομίζουν ότι έτσι αποτίουν φόρο τιμής; Τι φοβήθηκαν δηλαδή; Εκτροπή; Πήραν στα σοβαρά τον Ψυχάρη που περιμένει ακόμη Χούντα; Ή μήπως είχαν πληροφορίες ότι ο λαός θα βγει και θα τους πάρει με τις πέτρες; Αν δεν το έκανε τώρα είναι σίγουρο ότι θα το κάνει σύντομα.
Εν πάση περιπτώσει, οι πολιτικές ηγεσίες των τελευταίων 40 ετών ευθύνονται για τη σημερινή κατάντια της χώρας. Δε μπορεί οι ίδιοι να αποφασίζουν να κατεβάζουν και το στρατό στο δρόμο για να προστατέψει το σαθρό πολιτικό οικοδόμημα που έχτισαν.
Γι’ αυτό η φετινή εθνική επέτειος είναι το ίδιο ντροπιαστική όπως η περσινή με τα επεισόδια στη Θεσσαλονίκη. Διότι καλύτερα να σπας τις καρέκλες και να διώχνεις τους επίσημους από μια γιορτή που δεν είναι άξιοι να παρευρίσκονται, παρά να στέλνεις στρατιώτες να τους προστατεύει. Μεγάλη η ξεφτίλα και δείχνει ξεκάθαρα αυτό που είπε ο Κομφούκιος.
Χάνουν το λαό, θα χάσουν και το βασίλειο.


αριστερός ψάλτης 

Δεν υπάρχουν σχόλια: