Δεν μπορούμε να είμαστε εναντίων των ξένων επενδυτών ή των ξένων επενδύσεων, όμως είναι άλλο να έρθει μια οποιαδήποτε εταιρεία και να στήσει ένα εργοστάσιο ή ένα ξενοδοχείο κάπου στην Ελλάδα και είναι εντελώς διαφορετικό να ξεπουλιούνται ένα – ένα τα νησιά.
Υπάρχουν τρόποι να αξιοποιηθούν τα νησιά χωρίς να ακρωτηριαστεί η εδαφική ακεραιότητα και συνοχή της Ελλάδος.
Έχουμε μάθει χρόνια τώρα να αντιμετωπίζουμε τα πάντα με έναν ευκαιριακό αβαθή τρόπο ο οποίος αργά αλλά σταθερά μας έχει οδηγήσει στην πλήρη απαξίωση των...
πάντων, γενικά συμπεριφερόμαστε λες και μετά από εμάς δεν θα υπάρχουν άλλοι Έλληνες οι οποίοι θα θέλουν να έχουν ως πατρίδα την Ελλάδα.
Το γεγονός ότι ακόμη και πολιτικοί όταν αναφέρονται στην Ελλάδα, μιλούν για καλό οικόπεδο, οικόπεδο το οποίο δεν κάνουν τίποτα άλλο από να προσπαθούν να το εκποιήσουν αυτό από μόνο του είναι αρκετό για όποιον έχει συναίσθησει να κατανοήσει την αιτία της παρακμής μας.
Προ ετών το Κύριο πολιτικό διακύβευμα ήταν η καθημερινότητα του Πολίτη, πρώτα η καθημερινότητα, δηλαδή το “ότι φάμε ότι πιούμε κι ότι αρπάξει ο κώλος μας” έτσι μη έχοντας μακροχρόνιους σχεδιασμούς κτυπήσαμε το κεφάλι μας στον τοίχο και τώρα τρέχουμε και δεν φτάνουμε έχοντας γίνει οι περίγελοι της Ευρώπης.
Κάτι ανάλογο θα γίνει και με την εκποίηση των νησιών, σε λίγα χρόνια θα έχουν δημιουργηθεί οι νομικές προϋπόθεσης ή οι γεωστρατηγικές προϋποθέσεις και θα αποκοπούν τα νησιά αυτά από την ελληνική επικράτεια.
Εδώ ολόκληρα κράτη εξαφανίστηκαν, ολόκληροι λαοί έσβησαν από τον Παγκόσμιο χάρτη γιατί βρέθηκαν για μια στιγμή της ιστορίας σε χαλαρότητα.
Ας ενοικιαστούν τα νησιά για 30 -50 χρόνια, ας δοθούν προς διαχείριση για ένα βάθος χρόνου σε κάποιον ελληνικό ή ξένο εξειδικευμένο επιχειρηματία, όχι όμως να ξεπουληθούν.
Και μπορεί σήμερα ο Εμίρης του Κατάρ να είναι Εμίρης, αλλά μετά από δέκα χρόνια μπορεί να είναι και κακομοίρης, ας θυμόμαστε την τύχη του Καντάφι ή του Χουσεΐν ή του Μουμπάραχ.
Φαίηγιαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου