“Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία” (άρθρο 1 παρ. 2). Στην εποχή των Μνημονίων έχει τσαλαπατηθεί το Σύνταγμα της Ελλάδος από εκείνους που εξ ορισμού είναι οι θεματοφύλακές του. Δηλαδή, την Εκτελεστική και Δικαστική Εξουσία.
Από τα τελευταία τρανά παραδείγματα, οι καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών, οι οποίες παρανόμως απολύθηκαν προς εκπλήρωση Μνημονιακών όρων, όπως και εκατοντάδες-χιλιάδες άλλοι συνάνθρωποί μας – και είναι οι μόνες που σηκώνουν το Σταυρό του μαρτυρίου – και κάνουν αντίσταση κατ΄ αυτής της Δικτατορικής συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Δυστυχώς, ένας ολόκληρος λαός, που πένεται και δυστυχεί, απουσιάζει από το πλευρό του πολυμέτωπου αγώνα ζωής των καθαριστριών. Που βρίσκονται άραγε οι 1,5 εκ. άνεργοι; Που βρίσκονται τα 3 εκ. πολιτών που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχιας;
Όμως, παρ΄ ότι μόνες τους προς στιγμή φάνηκε πως τίναξαν τη διαθεσιμότητα της κυβέρνησης στον αέρα με την απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου, που διέταζε την επανα-πρόσληψη 397 εξ αυτών και οι οποίες βρίσκονταν σε διαθεσιμότητα επί σειρά μηνών. Η απόφαση δε, ήταν προσωρινά εκτελεστή, που σημαίνει πως οι καθαρίστριες έπρεπε να επαναπροσληφθούν άμεσα. Όμως, η Δικτατορική κυβέρνηση έγραψε την απόφαση της Δικαιοσύνης στα παλαιότερα των υποδημάτων της, μη εκτελώντας την απόφασή της και έτσι, απέδειξε για άλλη μια φορά πως σε μια ευνομούμενη χώρα, η Πολιτεία “έχει” το δικαίωμα να μην εκτελεί δικαστικές αποφάσεις. Βέβαια, στη συνέχεια μετά από ένα περίπου μήνα, η Δικαστική Εξουσία (παρ΄ ότι ανεξάρτητη) συμπορεύθηκε απόλυτα με την Εκτελεστική Εξουσία και απεφάσισε ο Άρειος Πάγος πως έπρεπε να κάνει δεκτό το αίτημα του υπουργείου Οικονομικών, ακυρώνοντας την αρχική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου.
Η δεύτερη περίπτωση, άπτεται των απίστευτων περιοριστικών όρων πολιτικών δικαιωμάτων που επέβαλαν οι εφέτες ανακρίτριες στο Βουλευτή Αχαΐας, Μιχάλη Αρβανίτη του κόμματος της “Χρυσής Αυγής”, που μεταξύ των άλλων, απαγορεύεται να συμμετέχει και να ομιλεί σε οποιαδήποτε πολιτική εκδήλωση του κόμματός του και του επιτρέπουν μόνο ομιλίες από το Κοινοβούλιο. Δηλαδή η Δημοκρατία μας, επιβάλει σε Βουλευτή εκλεγμένο από τον Ελληνικό λαό την αφωνία; Κινδυνεύει η Δημοκρατία μας από τον κάθε Αρβανίτη; Εάν ναι, σημαίνει πως δεν υπάρχει πραγματική Δημοκρατία, γιατί οι θεματοφύλακες της την έχουν κουρελιάσει! Μας γυρίζουν δε, πολλές δεκαετίες πίσω, τότε που στην εποχή των Συνταγματαρχών, θεμελιωνόταν ως κανόνας το “αποφασίζουμε και διατάσσουμε” του Ζαγοριανάκου. Και εκείνοι τότε εν ονόματι της Δημοκρατίας το έκαναν, γιατί Δημοκρατία έλεγαν πως έχουμε!!!
Παρ΄όλα ταύτα, τον Μάιο του 2013 συμπληρώθηκαν 5 χρόνια από την προηγούμενη συνταγματική αναθεώρηση (28/5/2008) και με βάσει την παράγραφο 6 του άρθρου 110 του Συντάγματος “δεν επιτρέπεται αναθεώρηση του Συντάγματος προ της παρόδου πενταετίας από της περατώσεως της προηγουμένης” θα μπορούσε να έχει ξεκινήσει η διαδικασία νέας συνταγματικής αναθεώρησης. Διότι όπως, λέει και ο θυμόσοφος λαός μας: «των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν». Δυστυχώς όμως, μέχρι σήμερα παρά τις συνεχείς διαβεβαιώσεις του, ο Πρωθυπουργός της χώρας δεν δείχνει καμιά διάθεση και επιμέλεια για να προχωρήσει στην εκ βάθρων αναθεώρηση του Συντάγματος.
Πιο συγκεκριμένα: Tον Δεκέμβριο του 2010 δήλωνε ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως στην επιτροπή αναθεωρήσεως του Συντάγματος της ΝΔ: «Η ΝΔ είναι υπέρ των αλλαγών, αλλά όχι σε αλλαγές στο πόδι. Ζητούμε διαρθρωτικές αλλαγές που θα φέρουν ανταγωνιστικότητα, ανάκαμψη και ελπίδα. Όχι θυσίες χωρίς αντίκρισμα, χωρίς προοπτική». Όπως επίσης, δήλωνε τον Απρίλιο 2011: «το μεταπολιτευτικό πολιτικό σύστημα χρεοκόπησε και απαιτείται τολμηρή συνταγματική αναθεώρηση». Καθώς επίσης, δήλωνε από του βήματος της 76ης ΔΕΘ τον Σεπτέμβριο του 2011: «Η Ελλάδα χρειάζεται μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές. Αλλά χρειάζεται και σωστά μέτρα. Με άμεσα αποτελέσματα. Θα σας μιλήσω τώρα επιγραμματικά για τις πέντε μεγάλες προτεραιότητές μας σε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Όμως, το πιο σημαντικό-προϋπόθεση και επιστέγασμα όλων όσων θα ακούσετε-είναι η μεγάλη αναθεώρηση του Συντάγματος. Για να γίνουν οι θεσμοί πιο λειτουργικοί, η χώρα πιο ανταγωνιστική και ο πολίτης να αισθάνεται ασφαλής. Είναι αυτή η κεντρική ιδέα της σαρωτικής συνταγματικής αναθεώρησης 31 σημείων, που προτείνει η παράταξή μας». Αλλά και πρόσφατα, θυμήθηκε εκ νέου πως η παρούσα Βουλή είναι Αναθεωρητική και λίγο πριν τις ευρωεκλογές του Μαΐου 2014, ο κ. Σαμαράς παρουσίασε από κοινού με τον κ. Αβραμόπουλο (ήταν επικεφαλής της επιτροπής της ΝΔ των 31 σημείων) τις προτάσεις της ΝΔ για τη Συνταγματική Αναθεώρηση. Μια απόφαση που πυροδότησε ενδοκυβερνητική κόντρα, αφού το ΠΑΣΟΚ δεν σκέφτεται καν τη Συνταγματική Αναθεώρηση.
Οσονούπω, είναι κατεπείγουσα η αναγκαιότητα γενναίας αναθεώρησης του Συντάγματος, από τη στιγμή που τουλάχιστον όλοι οι μετέχοντες του σημερινού πολιτικού συστήματος έχουν παραδεχτεί πως αυτό το πολιτικό σύστημα έχει πτωχεύσει και η πατρίδα μας βρίσκεται σε οικονομικό αδιέξοδο. Έτσι, απαιτούνται βαθιές τομές στο υπάρχον Σύνταγμα, κάτι που δεν τόλμησαν οι προηγούμενες αναθεωρήσεις, και μοιραία μας οδήγησαν ως χώρα στο γκρεμό! Απαιτούνται ουσιαστικές διαρθρωτικές και ριζοσπαστικές τομές που θα έχουν να κάνουν με την εύρυθμη λειτουργία του πολιτεύματος και της Δημοκρατίας, η οποία σήμερα επί της ουσίας έχει καταργηθεί. Κατ΄αυτόν τον τρόπο θα καταπολεμηθεί η κομματοκρατία που κατασπαράσσει τα σωθικά της υγιούς κοινωνίας.
Ωστόσο, από τα παραπάνω αποδεικνύεται πως ο Πρωθυπουργός και η πολιτική του καμαρίλα δεν σέβεται τις εξαγγελίες και τις υποσχέσεις του προς τον Ελληνικό λαό. Αποδεικνύεται πως δεν έχει καμιά διάθεση να συγκαλέσει την Ολομέλεια της Βουλής προκειμένου να κατατεθεί σχετική πρόταση από τουλάχιστον 50 Βουλευτές του κόμματός του, για να ανοίξει ο διάλογος της αναθεωρήσεως του Συντάγματος! Και αφού η ΝΔ και ο Πρόεδρός της αποφεύγουν την υλοποίηση των εξαγγελιών τους, όπως ο διάβολος το λιβάνι, τι κάνουν τα κόμματα της αντιπολιτεύσεως; Γιατί δεν ξεκινούν να πιέζουν την κυβέρνηση για δημοψήφισμα από τον κυρίαρχο λαό, με βάσει την αποδοχή από τη ΝΔ του 25ου σημείου της δικής τους επιτροπής αναθεωρήσεως του Συντάγματος, όπου δέχονται την πρόβλεψη διενέργειας δημοψηφίσματος και με λαϊκή πρωτοβουλία; Γιατί δεν προτάσσουν το αρ. 1 παρ. 3 του Συντάγματος που ορίζει πως: “όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται, όπως ορίζει το Σύνταγμα”;
Συνεπώς, όλοι αυτοί οι οποίοι σήμερα αποκαλούνται πολιτικά πρόσωπα, όλων των κομμάτων, και από τη στιγμή που δεν έχουν σκοπό να προχωρήσουν σε σαρωτική Αναθεώρηση του Συντάγματος, τι κάνουμε Εμείς, ο Ελληνικός Λαός, ο Κυρίαρχος Λαός; Υπομένουμε καρτερικά το τέλος μας; Πέφτουμε από τα μπαλκόνια, υποδηλώνοντας τη δειλία μας; Αφήνουμε “τις καθαρίστριες” ολομόναχες γιατί το πρόβλημά τους δεν είναι ακόμη δικό μας πρόβλημα; Ή θα πάρουμε τις τύχες τις δικές μας και των παιδιών μας που δεν έχουν πλέον, καμιά μοίρα στον ήλιο της ζωής;
Άλλωστε, δεν πρέπει να μας διδάσκει το ιστορικό παρελθόν μας; Την 3η Σεπτεμβρίου τη γνωρίζουμε μόνο ως ένα κεντρικό δρόμο της Αθήνας; Και όμως, την 3η Σεπτεμβρίου 1843, έγινε λαϊκή επανάσταση κατά του δικτατορικού τρόπου διακυβέρνησης της χώρας από τον τότε Βασιλέα, Όθωνα. Αυτή η λαϊκή επανάσταση, μπροστά από την σημερινή Βουλή των Ελλήνων – τότε Βασιλικά ανάκτορα – κατέληξε στην παραχώρηση Συντάγματος από τον Όθωνα και στη μετάβαση της ελληνικής πολιτείας, από την Απόλυτη Μοναρχία στη Συνταγματική Μοναρχία. Έτσι, η πλατεία μπροστά από τα τότε ανάκτορα, ονομάστηκε πλατεία Συντάγματος (πρωτεργάτης αυτού του επαναστατικού ξεσηκωμού ήταν ο Δημήτριος Καλλέργης)! Ακολούθως, τον Οκτώβριο και το Νοέμβριο του 1843 έγιναν εκλογές και οι εκλεγμένοι πληρεξούσιοι συγκρότησαν την Συνταγματική Εθνική Συνέλευση και συνέταξαν το Σύνταγμα, το οποίο υπέγραψε ο Όθωνας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου