Δημήτριος Κόκκος ο Ναξιώτης ποιητής που δολοφονήθηκε για τη σάτιρα του

Ο Δημήτριος Κόκκος γεννήθηκε το 1856 στην Ανδρίτσαινα όπου υπηρετούσε ο Ναξιώτης πατέρας του. Σχολείο πήγε στην Αθήνα. Σπούδασε νομική και αποφοίτησε με διδακτορικό. Κατόπιν ανέλαβε δημόσια υπηρεσία σαν γραμματέας στο Ελληνικό προξενείο της Τεργέστης. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα εργάστηκε στην Εταιρία του Λαυρίου και κατόπιν διορίστηκε γραμματέας στο υπουργείο Οικονομικών.
Είχε ιδιαίτερη κλίση στην ποίηση, ασχολήθηκε και έγραψε πολλούς στίχους και έμμετρα έργα πατριωτικά και ιδίως σατυρικά, εύθυμα και ευτράπελα τα οποία δημοσίευε σε διάφορα περιοδικά και εφημερίδες της εποχής καθώς και σε ημερολόγια όπως του Σκόκου. Την πρώτη του ποιητική συλλογή την εκδίδει το 1888 με τίτλο ΄΄Γέλωτες’’.
Είχε γράψει και πολλά κωμειδύλλια όπως ‘’η λύρα του μπάρμπα Νικόλα ‘’, ‘’ ο καπετάν Γιακουμής ‘’ κ.α. Ο Δημήτριος Κόκκος είναι ο πρώτος που εισήγαγε το...
ελληνικό κωμειδύλλιο στην Νεοελληνική σκηνή και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία.
Δολοφονήθηκε νεότατος (36 χρονών) στην Αθήνα το 1891. Ένας παράφρον δολοφόνος τον πυροβόλησε την ώρα που έβγαινε από το θερινό θέατρο «Ομόνοια», στο οποίο παιζόταν το έργο του «Η Λύρα του Γερο-Νικόλα». Θεωρείται πως πιθανότερη αιτία της δολοφονίας του ήταν η αιχμηρότητα της σάτιράς του.

Ένα από τα ποιήματα του :
''εις αντιπολευόμενον''
Αντιπολιτευόμενος
Ο μακαρίτης ήτο
Είχε ευγενή αισθήματα’
Αρχάς και πεποιθήσεις
Κ υπό τοιούτων πάντοτε
Αγνώς ενεφορείτο…
Αλλ΄όμως τον κατέλαβαν
Στομαχικαί παθήσεις….
Απέθανε φιλόπατρις
Και ομιλών και γράφων,
Με άλλους λόγους: νηστικός
Κατήλθεν εις τον τάφον ‘’

ΟΡΕΙΝΟΣ ΑΞΩΤΗΣ